Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Ωριακές σχέσεις για έναν.


Ήρθε πάλι αυτή η ώρα, ήρθε πάλι αυτή η στιγμή που τα ένστικτα ξυπνούν και τώρα πρέπει να κρυφτώ. Πρέπει να κρύψω το πρόσωπο μου, την έκφραση και τα συναισθήματα μου γιατί αν τα δείτε θα τρομάζατε. Πάλι καλά είμαι μόνος. Αυτή η ώρα είναι η αγαπημένη μου γιατί είμαι αληθινός. Είμαι αντικειμενικός κριτής απέναντι σε όλους και σε όλα. Παρόλα αυτά αντί να κρύβεστε εσείς κρύβομαι εγώ. Ειρωνεία γλυκιά μου ερωμένη. Είναι από τις λίγες φορές που δεν είμαι προετοιμασμένος... Μαλακία μου, γιατί ξέρω ακριβώς πότε έρχεται αυτή η ώρα. Δεν πειράζει προλαβαίνω να μαζέψω τα απαραίτητα ακόμα και τώρα. Μπύρες και τσιγάρα για τα νεύρα-τσεκ. Λίγη μουσική για να ξυπνάνε οι αναμνήσεις και να αντικρούουν την οργή-τσεκ. Τέλος ένα μολύβι να καταγράψω κάποιες σκέψεις-τσεκ. Όλα είναι εδώ. Για άλλη μια φορά όμως ξεχνάω κάτι. Για άλλη μια φορά λείπει αυτό το κάτι.. Μήπως είσαι εσύ; Χαχαχαχα... Όχι όχι, δεν είμαι έτσι εγώ. Άλλωστε θα σου έκανα κακό και πίστεψε με θα το ευχαριστιόμουν. Δεν πειράζει αυτό το κάτι θα το βρω την επόμενη φορά. *Την προηγούμενη φορά είπες το ίδιο* Γαμώτο, πάλι μου κάνω παρατηρήσεις. Καλύτερα να τακτοποιήσω λίγο, ίσως κάνω και κανά μπάνιο. Αν με έβλεπες τώρα θα νόμιζες ότι όλες αυτές οι προετοιμασίες είναι σαν να πρόκειται να κάνω σεξ. Όντως αυτό θα κάνω. Γι'αυτό και όλα πρέπει να είναι τέλεια. Δεν είμαι καν καυλωμένος...Δεν πειράζει θα με βοηθήσει εκείνος. Θα καταλάβει. Είναι ήδη εδώ...Είναι ίδιος εγώ. Ωραία Σήμερα δε θα βάλω τα γάντια, μην τα βάλεις ούτε και συ. Θα γούσταρα να πονέσω λίγο σήμερα και ποιος ξέρει, ίσως καταφέρω επιτέλους να σου κάνω και καμιά μελανιά. Ένα ωραίο παράσημο να το φοράς και να με θυμάσαι. Να θυμάσαι ποιος υπερισχύει από τους δυο μας. *Ξεκίνα όποτε είσαι έτοιμος* Την πρώτη γροθιά σου τη χαρίζω. Μπορείς να πετάξεις οτιδήποτε πάνω μου. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ότι θες για όπλο. Είσαι υλιστής δε θα το κάνεις... Ή μήπως προτιμάς να λες πως τα αντικείμενα έχουν συναισθηματική αξία, πως δεν τα χαλάς γιατί σου θυμίζουν καταστάσεις και όνειρα; *Όπως αγαπάς φίλε* Μην με λες έτσι δεν ήμαστε το ίδιο. Κι όμως έχουμε τόσα κοινά. Εγώ έφτιαξα εσένα ή εσύ εμένα; Αλήθεια πια δε θυμάμαι. Θα ήταν σίγουρα αστείο πάντως αν εγώ τελικά ήμουν ο ψεύτικος. Θα ήταν μια ανατροπή που δε θα είχα προβλέψει. Σε αυτήν την περίπτωση τότε εσύ θα έπρεπε να έχεις την ώρα στο μυαλό σου. Το φόβο πως θα έρθω. Εσύ όμως είσαι πάντα ήρεμος. Δεν είναι δίκαιο. Τουλάχιστον έτσι τα πράγματα έχουν πιο ενδιαφέρον. Το έπαθλο θα είναι πιο γλυκό *Έχεις θράσος το ξέρεις;* Ναι.

~Τέντι Ρούζβελτ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου